Depremin üzerinden 51 gün geçmesine rağmen Hatay’da barınma sorunu çözülmedi. Her sokak ve caddede moloz yığınlarının olduğu gibi durduğu kentte, depremzedelerin en önemli ihtiyaçlarının başında yine çadır ve konteyner geliyor. Sorumluluktan kaçan AFAD ise bu konuda mahalle muhtarlarını adres gösteriyor. Barınma sorununun devam ettiği mahallelerden Ekinci Mahallesi’nde insanların kimisi İstanbul Kartal Belediyesi’nden temin edebildiği çadırlara, kimisi seralara, kimisi ise çadır bulamadığı için komşularının çadırlarına sığınmak zorunda kalıyor. ANF’ye konuşan Ekinci sakinleri, barınma sorununun acilen çözülmesini istiyor.

ÇADIRA ANCAK 20 GÜN ÖNCE ULAŞTI

Depremden ancak 1 ay sonra çadır bulabilen Ekinci Mahallesi sakinlerinden Süleyman Önal, yüzde 94 zihinsel engelli oğlunun çaresizliği yüzünden büyük bir sıkıntı yaşıyor. Depremde hasar gören evine giremeyen Önal, çadır bulabilmek için çok uğraştığını, bu olanağa 20 gün önce ulaştığını ancak bu defa da zihinsel engelli oğlunun korkusu nedeniyle burada barınamaz hale geldiğini söyledi. Oğlunun 1.5 yaşındayken havale geçirdiğini ve yüzde 94 zihinsel engelli raporu olduğunu anlatan Önal, “Deprem sonrası evimiz hasarlı olduğu için Mersin’deki akrabalarımızın evine gittik. Ancak oğlum orada yapamadı, o yüzden tekrar Hatay’a gelmek zorunda kaldık. Burada uzun süre çadır bulamadık. Komşularımızın yardımıyla barınabildik. Çadır kente de gidemedik çünkü oğlum engelli olduğu için sürekli bağırıp çağırıyor, herkesin olduğu yerde soyunuyor ve bu da çevrede rahatsızlık yaratıyor. Bir de çıkıp gidiyor, saatlerce onu bulamıyoruz. Mahalleyi bildiği için geri döneceği yeri biliyor. Ama bilmediği bir yerde kaybolur, ne ben ne annesi onu bulabiliriz” dedi.

‘ENGELLİ OĞLUM ÇADIRDA KALAMIYOR, KORKUYOR’

Yaşam mücadelesini 20 gün önce İstanbul Kartal Belediyesi’nin temin ettiği çadırda eşi ve engelli oğluyla sürdüren Önal, ancak oğlunun çadırda kalamadığını, çok korktuğunu ve etrafta bağırıp çağırdığını söyledi. Bu durumdan çıkabilmek için kendilerine acilen bir konteyner gerektiğini belirten Önal, “Buradaki çadırlar komşularımızla yan yana. Oğlum çadırdan korkuyor ve bu nedenle sürekli dışarda kalmak istiyor. Korktuğu zaman kriz geçiriyor ve bağırıp çağırıyor. Herkes rahatsız oluyor. Onu zapt edemiyoruz da çünkü çok güçlü. O yüzden bize acilen bir konteyner lazım. En azından ev gibi olur, o da orada kalabilir. Çok zor durumdayız. Bir konteyner için yardım eli uzanmasını bekliyoruz, şu anda öncelikli talebimiz bu” diye konuştu.

‘FIRTINA KAPIDA KONTEYNER GEREK!’

Depremde evi hasar gördüğü için bahçesinde kurduğu çadırda yaşam mücadelesi veren Aylin Anlar, acilen konteyner ihtiyaçları olduğunu vurguladı. Her yıl Yumurta Bayramı döneminde Hatay'da çok ciddi ve büyük fırtınalar oluştuğunu anlatan Anlar, “Zaten yağmurda çadırlarımız su geçirdi. Yataklar sırılsıklam oldu, çocukları yatıracak yer bulamadık. Şimdi de fırtına kapıda. Ve bu öyle bir fırtına ki bu çadırların yerinde durması imkânsız. Deprem öncesi normal yaşantımızda bile çatıların uçtuğu bu fırtınalara çadırların dayanabileceğini düşünmüyorum” dedi.

Çok zor bir süreçten geçtiklerini hatırlatan Anlar, şunları kaydetti: “Bu 3-4 ayda geçilecek bir süreç değil. Yaşantımız her geçen gün daha da zorlaşıyor. Yarın öbür gün yaz aylarında yılanlar, sürüngenler, akrepler ortaya çıkacak. Biz bu çadırda hayatımızı nasıl sürdüreceğiz? Hiç bilmiyoruz. Kışın ayrı, yazın ayrı bir dert. Bu nedenle bize acilen konteyner tedarik edilmesi gerekiyor. Yetkililerden talebimiz budur.”

‘ENGELLİ OLDUĞUMU BELİRTMEME RAĞMEN ÇADIR GELMEDİ!’

Ekinci Mahallesi sakinlerinden Oğuz Cengiz ise defalarca AFAD’dan talep etmesine rağmen çadır bulamayan yurttaşlardan. Yıllar önce inşaat işçisi olarak çalışırken iş kazası geçiren ve bacağı yüzde 24 engelli kalan Cengiz, engelli olduğunu belirtmesine rağmen yetkililerden çadır gelmediğine dikkat çekti. Depremde evinin büyük hasar gördüğünü anlatan Cengiz, şunları kaydetti: “Engelli olduğumu defalarca yetkililere belirtmeme rağmen bana bir çadır verilmedi. Komşularımızın çadırına sığınmak zorunda kaldım. Ev nedeniyle de burayı bırakamıyorum, bütün eşyalarımız içerde. Ailemi de bu nedenle buraya getiremiyorum. Perişan ve paramparça olduk ama hiç kime sesimizi duymuyor. Bu konuda yetkililerden bir kez daha yardım istiyorum.”

ÇADIR YOK, TRAKTÖR RÖMORKUNDA KALIYORLAR

Çadır bulamayan sakinlerden Ersin Atasoy ise ailesini traktör römorkuna yerleştirmek zorunda kaldı. Barınabilecek başka olanak olmadığı için kendisinin de depremde hasar gören evinde kalmak zorunda kaldığını anlatan Atasoy, “Depremin üzerinden 51 gün geçti ama çadır sıkıntımız devam ediyor. Muhtardan 1 çadır alabildim, ona da kimse sığmıyor. O yüzden anne ve babam traktör römorkunda yatmak zorunda kaldılar. Yarın 3 ve 4 yaşındaki çocuklarım geliyor ama onları yatırabileceğim bir yer yok. Yıkılma tehlikesi olduğu için onları eve alamam ama çadır da yok. Ne yapacağımı kara kara düşünüyorum. Yardım istiyorum” dedi.