Türk ordusu ve bünyesindeki çetelerin Efrîn’i işgal etmelerinin üzerinden 6 ay geçti. İşgal ile birlikte talan, gasp, insan kaçırma ve demografik yapıyı değiştirme sürüyor. Efrîn’den çıkıp Şehpa ve Şêrewa alanlarına yerleştikten sonra evlerini ve köylerini kontrol etmek için tekrar Efrîn’e dönenler her türlü insanlık dışı uygulamaya maruz kalıyor.

A.X adındaki Efrînli de evini kontrol etmek için giden sivillerden biri. A.X, yaşadıklarını anlattı:

KÜRTLÜK YOK

Köyümüzü ve evimizi görmek için biz de Efrîn’e döndük. Gördük ki; bize ait hiçbir şey yok. Kürtler sadece fiziksel olarak var. Gerçekte Kürt diye bir şey yok. Çünkü, insan köyünü, toprağını, canını, sahip olduğu hiçbir şeyi koruyamıyorsa ve sahip çıkamıyorsa o zaman o insanın varlığı yoktur. İnsan toprağı, ailesi ve namusu için ölür. Orada bunların hiçbirine sahip çıkma şansın yok. Bu nedenle dedim ki; evim, zeytinlerim gidecekse gitsin. Ben buradan çıkıp gideceğim. 

TALAN SÜRÜYOR

Hangi çete hangi köye girmişse artık onların olmuş. O köye ait ne varsa hepsine el koyup talan etmişler. Bizim köy ve benim evim de aynı durumda. Tüm Kürt gençlerini kendileri için tehlike görüyorlar. Bu yüzden kim olursa olsun bir bahane bulup onu tutukluyor, işkence ediyorlar. Her şeyi Türk devletinin talimatıyla yapıyorlar. Ailesi peşine düştüğünde de aileden çocuklarının bırakılması için para istiyorlar. Aile bir şekilde o parayı bulup getirmek zorunda. Zaten parası olmayanın da çocuğu meçhule gidiyor

BOŞ EV KALMAMIŞ

Efrîn’in içinde gezdiğin zaman sanki yabancı bir yerde dolaşıyorsun. Yabancı bir şehre dönüşmüş. Kürtler orada yabancı gibidir. Merkez ve köylerinde boş bir ev bulmak mümkün değil. 306 köyünün hepsi doludur. Guta, Humis, hatta Dêra Zor’dan gelenler var. Birinin evine yerleştiklerinde artık çıkmıyorlar. Bazı köyler ise zaten dolmuş. Köy sahipleri köylerine gitmek istediklerine onlara silah çekiyorlar. Gitmelerine izin verilmiyorlar.

ORADA YAŞAYAMAZDIM

Tüm dünya malı senin olsa da o baskı ve zulüm altında yaşamanın bir kıymeti yok. Benim evim ve çocuklarımın evi ile birlikte aileme ait üç gitti. Benden 10 bin dolar para aldılar. Arabam gitti. Eşimin altınları vardı onları da verdim. Çocuklarım dışarıda çalışıyorlardı, onların yıllardır biriktirdiği parayı verdim. Hepsini arkamda bırakıp geldim. Onların içinde yaşamam mümkün değildi. Hiçbir ilkeleri yok. Sadece talan, hırsızlık ve gasp var. Ben tüm malımı mülkümü bırakıp geldim. Hiçbir şey de benim için önemli değil. Onlar orada olduğu sürece bana ait hiçbir şey bana ait değil.