Konferansta üniversitelerin yönetimleri, eğitim kurumlarının gelişimi için bir çok yeni karar aldı. Hedef, birikimli ve donanımlı yeni nesiller yetiştirmek.

Yeni kararlar arasında eğitimin bundan böyle “değerlendirme sistemine” göre işletilmesi dikkat çekti.

Bu sistemde eğitimin başarısını öğrencilerin başarısı belirliyor. Değerlendirme sistemindeki amacın, öğrencileri iyi-kötü, başarılı-başarısız şeklinde ayırmak değil, öğrencilerin düzeyini ileri bir seviyeye taşırmak, var olan eksiklikleri, yanlışlıkları gidermek olarak belirtiliyor. Bu yöntemle öğrencilerin başarı ve yetenek düzeyi ortaya çıkarılmaya çalışıyor.

Mevcut eğitim sistemlerindeki yazılı-sözlü sınavlar, öğrencilerin hazırladığı proje ve tezler, uzmanlar tarafından verimli bir yöntem olarak görülmedi. Yazılı sınav ve deneylerin, öğretmen ve öğrenci arasındaki ilişkiyi statik kıldığı ve yalnız sınavlara dayalı başarı ölçümünden öteye geçmediği tespiti yapıldı.

Bu yöntemin beraberinde ezbere dayalı bir sonucu getirdiğini düşünen uzmanlar, daha adil bir sisteme duyulan ihtiyaçta hareketle, değerlendirme sisteminde mutabık kaldılar. Mevcut modelin ezberin yanısra bireyci rekabete ve bencilliğe yol açtığını tespit eden uzmanlar, bu yarışa son vermek için yeni sistemi kurguladılar.

Bu kez komünal ilişki ve öğrenme faaliyetlerinden uzaklaştıran değil, bu değerleri savunan, öğretmenlerin de öğrencilerin durumunu sadece sınavlarla eğil, tüm yönleriyle ele aldığı, yardımcı olduğu, yaratıcı yöntemlere başvurduğu bir sistem sözkonusu olacak.

Değerlendirme sistemi, Rojava Devrimi’ni bir parçası olarak önem kazanıyor. Değerlendirme sisteminde esas alınan unsurlar şöyle sıralanıyor:

*Sorumluluk, görevleri ve işini yerine getirme.

*Derslere katılım ve düzenli bir şekilde devamlılık.

*Yaratıcılık, uzmanlık ve başarı.

*Toplumsal ve komünal sisteme göre çalışma.

*Anlama, yorumlama, bilgiyi uygulamaya geçirme.

*Zamanı ve imkanları doğru ve üretken bir şekilde değerlendirme.

*Yöntem, sistem ve mantık çerçevesinde çalışma.